توضیحات
مدرس مروی یا فخریه در تهران – محله عودلاجان- خیابان ناصرخسرو – کوچه مروی واقع است. کوچه مروی، کوچه ای است با سنگ فرش سنتی و پیاده روی های دوطرف خیابان که با طاقهای مسقف سایه بان مغازه های دوطرف و نمادی نوساز از معماری کهن این دیارند.
مدرسه خان مروی از آثار مربوط به دوران فتحعلی‌شاه قاجار است. حاج محمدحسن خان ملقب به فخرالدوله والی مرو بنیان‌گذار این مدرسه است و به این جهت آن را مدرسه خان مروی نامیده‌اند و به مناسبت لقب بانی آن مرسوم به مدرسه فخریه هم می‌باشد.
ورودی اصلی مدرسه خان مروی، فاقد تمامی عناصر به‌کاررفته در یک مجموعه ورودی کامل است. دالان‌های ورودی علاوه بر اینکه یکی از اجزاء مجموعه ورودی مدرسه به شمار می‌رود. نقش فضای تقسیم‌کننده نیز را بر عهده دارند و به فضاهایی مانند ایوان، شبستان اتاق خادم و انبار مرتبط است. مدرسه دارای اختلاف سطحی منفی 1/35 متری نسبت به کف معبر است که علاوه بر رعایت حریم مدرسه، بر اصل ساختمان نیز تاکید می‌کند مدرسه مروی در یک طبقه ساخته شده است.
تزئینات این بنا به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از کاشی‌کاری هفت‌رنگ، مقرنس‌کاری، گچ‌بری، قاب‌بندی، خطاطی و کاشی لعاب‌دار برجسته. مصالح به‌کاررفته در تزئینات این مدرسه، کاشی و گچ است. در ایوانچه‌ها و ایوان‌های این بنا، ازاره‌های کاشی‌کاری شده به چشم می‌خورد.
اطاق‌های مدرسه گنجایش اقامت و تحصیل دویست نفر طلبه شب‌خواب را دارد. در قسمت جنوبی صحن، مسجد وسیعی واقع است مشتمل بر محرابی بلند که آب انبار بزرگی، برای استفاده عموم زیر آن بنا شده است. مسجد كوچك كه در ابتدای ساخت مدرسه به عنوان مسجد تابستانی استفاده می شده اما با گذشت زمان در دوره تولیت ملا علی كنی یك انبار غله بزرگ در ضلع جنوبی مسجد كوچك تبدیل به مسجد تابستانی شد و هم اكنون نیز مورد استفاده است.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.